در شبکه بیت‌کوین، هیچ نهاد مرکزی‌ای وجود ندارد که بتواند مستقیماً دارایی‌های یک آدرس خاص را مسدود کند. بیت‌کوین یک سیستم غیرمتمرکز است و کنترل تراکنش‌ها بر عهده شبکه و نودهای آن است، نه یک سازمان خاص. بنابراین:
مسدود شدن در سطح بلاکچین بیت‌کوین ممکن نیست.
هیچ آدرسی را نمی‌توان از خرج کردن کوین‌هایش متوقف کرد.
اما روش‌هایی وجود دارد که می‌توان از نظر عملیاتی دسترسی یک آدرس را محدود کرد:
لیست سیاه صرافی‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات
برخی از آدرس‌های مرتبط با جرایم، تحریم‌ها یا پول‌شویی توسط صرافی‌ها (مثل بایننس و کوین‌بیس) در لیست سیاه قرار می‌گیرند و تراکنش‌های مرتبط با آن‌ها رد میشود.
ردیابی و نظارت بر تراکنش‌ها
شرکت‌هایی مثل Chainalysis و Elliptic، تراکنش‌های بیت‌کوین را برای مقامات قانونی و صرافی‌ها بررسی می‌کنند.
افزایش هزینه‌های تراکنش (Dusting Attack)
برخی افراد با ارسال مقدار کمی بیت‌کوین (Dust) به یک آدرس، سعی می‌کنند آن را شناسایی‌پذیرتر کنند و از طریق صرافی‌ها آن را غیرقابل استفاده نمایند.
تفاوت با تتر (USDT)
در مقابل، تتر (USDT) که بر بستر اتریوم (ERC-20)، ترون (TRC-20) و دیگر بلاکچین‌ها اجرا میشود، توسط شرکت Tether Limited کنترل میشود. این شرکت می‌تواند هر آدرسی را که بخواهد مسدود یا حتی موجودی آن را توقیف کند. در واقع، USDT متمرکز است و دسترسی به آن می‌تواند محدود شود.
نتیجه: در بیت‌کوین، هیچ‌کس نمی‌تواند یک آدرس را به‌طور مستقیم مسدود کند، اما در عمل، دسترسی به وجوه در برخی صرافی‌ها و سرویس‌ها می‌تواند محدود شود. اما در تتر، امکان مسدود کردن وجوه کاملاً وجود دارد.